Happy Songkran!

De thai zijn zo gelukkig.. ze mogen in totaal 3x het nieuwe jaar vieren! Als eerste is er het "westerse" nieuwe jaar op 1 januari, daarna kwam er op 14 februari het Chinese nieuwjaar en nu een hele week lang het Songkran, oftewel het Thaise nieuwjaar. Ik vind het niet erg hoor, vier lekker mee!

Om de songkran te vieren zijn we gegaan naar "the place to be" om songkran te vieren: Chang Mai. Maar niet voordat er een stop werdt gemaakt in Chang Rai. Na een slopende busreis van meer dan 15 uur kwamen we in Chang Rai aan in een leuk gasthuis. Hier maakten we al snel kennis met songkran, het feest was officieel nog niet begonnen maar mensen waren er al wel mee bezig, waarmee? Water! Songkran is het grootste epische watergevecht op de wereld en er is geen ontsnappen, of je het nou leuk vind of niet je wordt nat en blijft nat. Buiten het gastenhuis stonden al kinderen klaar om voorbijgangers nat te maken.

We hebben hier onzelfs maar gelijk bewapend met supersoakers om weerstand te kunnen bieden tegen het geweld. Al snel liepen we rennend en duikend door stad mensen nat te sproeien (en dan echt iedereen). Wat erg tof was is dat we uitgenodigd werden om mee te rijden op een pick up achterin. Hier stonden twee enorme water bassins en gewapend met emmers, super soakers en meer reden we door de stad.. onderwijl natgespoten te worden door andere pick up trucks en voorbijgangers. Dit was een leuke kennismaking met de thaise gastvrijheid aangezien we mee mochten rijden en hun water mochten gebruiken. In de avond ging onze gastheer zelfs mee uit en ging hij de drankjes betalen! Normaal geen problemen mee maar zown beetje iedereen die mee was (wij als buitenlanders) hadden meer geld dan deze man, maar hij was te koppig en stond erop te betalen. Hij wou dat we een goede tijd hadden en genoten van Songkran en was meer dan blij daar aan mee te kunnen dragen. We konden niet weigeren want dat zou gezichtsverlies betekenen, iets wat niet in geld uit te drukken is voor de Thai. Dus hebben we geproost en er een leuke avond van gemaakt. Uiteraard hebben we onze gastheer de volgende dag snoep voor zijn kinderen gegeven en wat drankjes en hapjes om hem terug te betalen en te bedanken.
Ook zijn we met een bootje de rivier opgegaan en een Karen tribe village bezocht, alhoewel het meer toeristisch was dan een echte "hill tribe" desalniettemin leuk om te zien! Ook staat Chang Ria bekend om zijn hot springs.. die gebruikt worden om eitjes te koken. Erg lekker!

Dachten we dat dit al erg was qua water? Nou daar kwam Chang Mai. Om eerlijk te zijn heb ik niet veel van Chang Mai gezien maar toch weer wel! Heb heel veel rondgelopen maar de straten waren bedekt met mensen kraampjes en water.. de straten waren overstroomd. Het was 1 grote chaos en heb helaas geen fotos kunnen maken (cameras kunnen niet goed tegen water..). Hier hebben we 2 volle dagen meegedaan met Songkran en zoals ik al zij je word nat en blijft nat. Tuinslangen, emmers, files met pick ups, super soakers etc het wordt allemaal en overal gebruikt. Tevens gebruiken sommige mensen (of de meeste eigenlijk) ijswater.. en das niet prettig! Op een gegeven moment werdt gewoon warm water een verademing.. Wederom mochten we mee met een pick up truck van een Thai en zagen we de thaise gastvrijheid weer in actie. Net als in Chang Rai heel erg leuk! Soms vragen mensen of ze je nat mogen maken, en gebruiken ze maar een beetje water.. maar in de meeste gevallen krijg je een emmer ijswater over je heen gegooid en hoor je ook nog dank je te roepen! Gebrek aan water is niet, want na 1 emmer ben je al kleddernat en komen er nog veel meer.. water wordt overal heen en weer gesmeten en iedereen doet mee. Vooral toeristen zijn een populair doelwit heb ik aan den lijve ondervonden.

Maar na twee dagen waterpret en kleddernat geweest te zijn kreeg ik er een beetje genoeg van dus zijn we de beroemdste tempel van Chang Mai gaan bezoeken. Volgens de legende gebouwd op de plek waar een vrijgezette olifant naar toe liep en drie keer toeterde voordat hij neer viel. Het was inderdaad ook een mooie tempel! Uiteraard werden we ook vandaag toch weer kleddernat..

Heb me dan ook erg goed vermaakt in Chang Mai en de groep was ook erg gezellig en hebben veel lol gemaakt voordat ik, en twee Singapoorse vrienden afscheid namen en onze weg vervolgde (oftewel 12 uur durende bus reis) naar Vientiane, de hoofdstad van Laos. Na een hele dure visa en grensovergang kwamen we in Vientiane aan en er ook snel achter dat ook hier Songkran gevierd worden maar dan beetje anders. Vooral waterballonen en gekleurd water wordt hier gebruikt maar sommige dingen blijven hetzelfde: ijswater.
Dus ons leuke fiets ritje door stad eindigde in een grote waterpartij met als climax een foam partij bij de fontein. Erg tof! Ook is het grappig om te vermelden dat Laos geld niks waar is, 10.000 kip is ongeveer 1 euro en het grootste biljet wat ik gezien heb is 50.000 kip - munten hebben ze niet. Dus we liepen rond met een flinke pak geld.. ongeveer 300.000 kip in het begin. Erg leuk om te zeggen haha. Maar ja als dan ziet dat een sandwhich 15.000 kip kost.. wel de beste manier om miljonair te worden ook al zegt dat niet zoveel!

De volgende dag zijn we met de bus naar Viang Vieng gegaan. Een klein dorpje wat beroemd staat om "tubing" wat dat is? kom ik zo op terug :)
De bus reis was zelf erg mooi, kwamen door veel authentieke landschappen en kleine dorpjes. Wat erg raar was, dat zown beetje elk dorpje bestond uit houten huisjes met golfplaten en soms een muurtje maar in zo'n beetje elk dorp stond wel een mooie grote stenen met goudverf versierde tempel. Beetje contrasterend.
In ieder geval in Viang Vieng aangekomen hadden we een mooi gasthuis met prachtig uitzicht. Helaas is Viang Vieng blijkbaar een party bestemming voor Engelsen want er waren meer engelsen dan welke bevolkingsgroep dan ook! Al snel gingen we dan maar Tuben, oftewel met een rubberband de rivier af! En onderweg stoppend bij barretjes langs de kant om wat te drinken, vervolgens het water in te jumpen met een trapeze, schreeuwen om je tube en je weg vervolgen. Heerlijk, das pas het echte leven. Voorderest is er eigenlijk in Viang Vieng niet veel te doen, behalve feesten met dronken Engelsen dan..

Volgende dag weer een slopende reis terug naar Bangkok.. waar de hel aan losbarsten is. Situatie wordt steeds grimmiger.. inmiddels is Silom, het zakendistrict bezet door de red shirts en staan het leger en de red shirts hier tegen over elkaar. Daarnaast zijn er steeds meer groepen die zich er mee gaan bemoeien, multi colored shirts, pink shirts, anarchisten en zelfs communisten. Tevens hebben de yellow shirts (de tegenstanders van de red shirts) gezegd na dit weekend actie te ondernemen. De verwachting is dat het leger deze clash afwacht om daarna pas in te grijpen om zo niet als boeman te worden gezien. Het centrum is nog steeds dicht. Ook waren er 5 granaten ontploft in Silom met een dode als gevolg.. niemand weet wie het gedaan heeft maar er zijn complot theorieën genoeg. De universiteit is nog gewoon open en het is afwachtten wat er gaat gebeuren. Valt niet veel aan te veranderen en moet zorgen uit de buurt te blijven van grote menigtes. To be continued dus..

Volgende week examens en vrijdag vertrek ik hopelijk naar Cambodja en daarna na vietnam! Mits natuurlijk de lessen niet verschoven worden. We shall see :)

Groetjes